دزآزما

دانشجویان محترم رشته پزشکی پاسخ سئوال ذیل رابا ذکر نام و نام خانوادگی در بخش نظرات همین پست مرقوم فرمائید:

مکانیسم عمل داروی آلوپورینول در بهبود بیماری نقرس چیست؟

فرصت ارسال پاسخ به اتمام رسیده است.

حسین غلامی علوم آزمایشگاهی مهر 87

مطلب را از اینجا دریافت کنید

علی شمس دانشجوی کارشناسی ناپیوسته ورودی بهمن 88

مطلب را به صورت word از اینجا دریافت کنید

بسمه تعالی

سارا نیکدل

تاریخچه دیابت :

دیابت کلمه ای است با ریشه یونانی، از نظر ریشه کلمه شامل دو بخش dia به معنی میان و خلال و betes از ریشۀ bainein به معنای عبور، این لفظ در پزشکی برای مجموعه ای از بیماری ها به کار می رود که وجه اشتراکشان در پرادراری بیمار می باشد. صدها سال است که بیماری دیابت با دفع قند از طریق ادرار شناخته شده است. آزمایشات سالهای 1800 میلادی، نشان داده است که در حیواناتی که لوزالمعده شان با انجام عمل جراحی برداشته می شوند، علائم بیماری فوراً ظاهر می گردد.

ادامه مطلب را از اینجا دانلود کنید

سيد ه راضيه محمدي

مقدمه

گالاكتوسمي ارثي در ميان رايج ترين اختلالات متابولسيم كربوهيدرات  است كه براي اولين بار در بيماران متولدين 1935 انجام شد. حذف لاكتوز در اندازه زيادي سمي بودن بيماري تازه متولدين را كم كرد اما مشكلات دراز مدت هميشه اتفاق مي افتد همانطور كه توسط كونگلور و لير 1970 گزارش شد و سپس توسط نظر سنجي 1990 ترسيم شد.

برای مشاهده ادامه مطلب اینجا کلیک کنید.

کار تحقیقی خانم  فرزانه مجیدی …

انرژی

سلول برای انجام فعالیت‌های حیاتی به انرژی نیاز دارد. سنتز ترکیبات بیوشیمیایی، حرکت سلول، انتقال مواد ساختارهای غشایی و تولید از جمله فرآیندهای انرژی خواه محسوب می‌شوند. سلول انرژی مورد نیاز خود را از واکنشهای شیمیایی بدست می‌آورد. این همراه با تغییرات انرژی آزاد () هستند که در اختیار سلول قرار می‌گیرد.

C+D           A+B

: تغییرات انرژی آزاد استاندارد (هنگامیکه غلظت مواد اولیه و محصولات، یک مولار و PH محلول برابر 7 است).

R: ثابت گازها (cal/mol.k 987/1).

T: دمای مطلق

هنگامیکه واکنش در حالت تعادل کامل باشد:

1ـ واکنش‌های اگزرگونیک، مقدار k_eq بیشتر از 1 و مقدار  منفی است. بنابراین واکنش به سمت تشکیل محصولات به پیش می‌رود.

2ـ در واکنش اندروگونیک، مقدار k_eq کمتر از 1 و مقدارمثبت است. بنابراین واکنش بطور خوبخود انجام نمی‌شود در این فرایند، غلظت محصولات کمتر از مواد اولیه است.

3ـ بر اساس  مقدار ، نمی‌توان خودبخود بودن واکنش را در شرایط درون سلولی پیشگویی کرد. زیرا پیشرفت واکنش همانند ثابت تعادل به غلظت واقعی مواد اولیه در سلول است.  و نه  منعکس کننده خودبخود بودن واکنشهای درون سلولی است. بعنوان مثال واکنش آلدولاز (در مسیر گلیکولیز)، مقدار  حدود 500/5 کالری بر مول و k_eq معادل 001/0 است واکنش بطور خوبخودی انجام نمی‌شود و به سمت تشکیل مواد اولیه تمایل دارد. حال اگر غلظت مواد اولیه و محصولات 1/0 میلی مولار (غلظت مناسب در سلول) باشد،  متعادل 173- کالری بر مول خواهد بود و واکنش به سمت تشکیل به پیش می‌رود.

4ـ تغییرات انتالپی  مبین میزان حرارت تولید شده یا مصرف شده در طی واکنش است.

5ـ تغییرات انتروپی  نشاندهنده تغییر در بی‌نظمی یک سیستم است. هنگامیکه یک بلور نمک حل می‌شود، یا مولکول در جهت گرادیان غلظت، انتشار می‌یابد و یا پروتئینی دناتوره می‌شود، میزان انتروپی افزایش می‌یابد. ولی هنگامیکه یک مولکول پیچیده از مولکولهای ساده‌تر ساخته می‌شود، انتروپی کاهش می‌یابد.

بیوانرژتیک یا تردمودینامیک بیوشیمیایی به مطالعه تغییرات انرژی در طی واکنشهای حیاتی می‌پردازد. در این شاخه از علم، اصولی بیان می‌شود که طبق آن برخی از واکنشها انجام می‌شوند، در حالیکه امکان انجام بعضی دیگر وجود ندارد.

سیستم‌های بیولوژیک از قوانین کلی ترمودینامیک تبعیت می‌کنند. قانون اول ترمودینامیک، قانون بقای انرژی است و بر طبق آن کل انرژی یک سیستم همراه با محیط اطراف آن، همواره مقدار ثابتی است. بر طبق قانون دوم ترمودینامیک، چنانچه فرآیندی بصورت خودبخود انجام گیرد، آنتروپی سیستم باید افزایش یابد. انتروپی نشاندهنده بی‌نظمی است و هنگامیکه یک سیستم به حالت تعادل می‌رسد، میزان آنتروپی حداکثر است.

همان‌طور که گفتیم در یک سیستم با دما و فشار ثابت، رابطه بین انرژی آزاد و انتروپی بصورت زیر است:

تغییر انرژی آزاد،  تغییر حرارت یا انتالپی، T درجه حرارت مطلق و  تغییر انتروپی سیستم است.

اگر  منفی باشد، واکنش بطور خودبخود انجام می‌شود و انرژی‌زا است. چنانچه  مثبت باشد. واکنش انرژی‌گیر است و فقط با کسب انرژی آزاد، انجام‌پذیر است. اگر  برابر صفر باشد، سیستم در حالت تعادل بوده و هیچ تغییری صورت نمی‌گیرد.

هنگامیکه غلظت مواد شرکت‌کننده در واکنش برابر یک مول باشد، تغییر انرژی آزاد استاندارد  متناسب با ضریب ثابت تعادل (K_eq) است:

R ضریب ثابت گاز و T دمای مطلق است. چنانچه K_eq بیشتر از یک باشد، واکنش بطور خودبخود انجام‌پذیر است. چنانچه این ضریب کمتر از یک باشد، واکنش در جهت عکس انجام می‌شود. البته ضریب ثابت تعادل هیچ اطلاعی در مورد سد انرژی بدست نمی‌دهد و تنها را تعیین می‌کند.

در شرایط استاندارد، غلظت مواد شرکت‌کننده در واکنش یک مول و PH برابر 0/7 است.

انرژی لازم برای انجام فرایندهای حیاتی از طریق برقراری ارتباط شیمیایی یا جفت‌شده با واکنشهای اکسیداتیو بدست می‌آید. مهمترین روش برای جفت‌شدن که فرآیندهای انرژی‌زا و انرژی‌گیر، تشکیل ترکیبی با پتانسیل انرژی بالاست. لیپمن با ارائه نظریه فسفاتهای پرانرژی، نقش این ترکیبات را در بیوانرژتیک بخوبی مشخص نمود. این ترکیبات را بر اساس حاصل از هیدرولیز، می‌توان به دو دسته تقسیم کرد. فسفات‌های کم انرژی نظیر گلیسرول 3 فسفات، گلوکز 6 فسفات و ADP و 2) فسفاتهای پرانرژی نظیر کراتین فسفات، کرباموئیل فسفات و فسفوانول پرویت. موقعیت واسطه‌ای ATP، نقش مهمی از لحاظ انتقال انرژی به آن می‌دهد.

در اثر هیدرولیز ATP، انرژی زیادی آزاد می‌شود که بعلت نیروی دافعه بار الکتریکی اتمهای اکسیژن مجاور و پایدار شده محصولات واکنش (به خصوص فسفات) به صورت هیبریدهای رزنانس است.

سایر ترکیبات مهم بیولوژیک که در گروه ترکیبات پرانرژی قرار می‌گیرند عبارتند از: استرهای تیول (استیل کوآنزیم A)، پروتئین حامل آسیل (در بیوسنتز اسیدهای چرب)، استرهای آمینواسیدها(در سنتز پروتئین)، S آدنوزیل متیونین، یوریدین دی فسفو گلوکز (UDPGLC) و فسفوریبوزیل پیروفسفات (PRPP).

در سیستم‌های بیولوژیک همانند سیستم‌های شیمیایی، روند اکسیداسیون (از دست دادن الکترون) همواره با احیای یک پذیرنده الکترون همراه است. در واکشنهای اکسیداسیون ـ احیاء، تغییرات انرژی آزاد را می‌توان بصورت پتانسیل اکسیداسیون ـ احیاء یا Redox بررسی کرد. به کمک پتانسیل اکسیداسیون ـ احیای ارائه شده می‌توان جهت جریان الکترونها را از یک جفت اکسیداسیون ـ احیاء به جفت دیگر پیش‌بینی کرد. الکترونها در طول زنجیره‌ی تنفسی به سمت اکسیژن طی سیر می‌کنند و پتانسیل اکسیداسیون ـ احیای برابر با 14/1 ولت را از NAD⁺/NADH به O₂/H₂O پشت سر می‌گذارند.

آنزیم‌های دخیل در اکسیداسیون ـ احیاء را اکسیدورودکتاز می‌نامند که به چهار گروه تقسیم می‌شوند: اکسیداز، دهیدروژناز، هیدروپراکسیداز و اکسیژناز (جدول 1 )

1ـ اکسیدازها: هیدروژن را از سوبسترا جدا کرده و به اکسیژن می‌افزایند. محصول واکنش، آب یا پراکسید هیدروژن است.

2ـ دهیدروژنازها: این گروه نمی‌توانند از اکسیژن بعنوان پذیرنده هیدروژن استفاده کنند. دهیدروژنازها دو عمل اصلی انجام می‌دهند: الف) انتقال هیدروژن از یک سوبسترا به سوبسترای دیگر در یک واکنش جفت شده اکسیداسیون احیا.

ب) شرکت در انتقال الکترون از سوبسترا به اکسیژن در طی زنجیره تنفسی.

3ـ هیدروپراکسیدازها: شامل کاتالاز و پراکسیدازها است که بدن را در مقابل پراکسید هیدروژن اکسیدهای لیپیدی محافظت می‌کنند.

4ـ اکسیژنازها: با افزودن اکسیژن به مولکولهای مختلف، موجب سنتز و یا تجزیه متابولیت‌ها می‌شوند. این آنزیم‌ها به دو زیر گروه زیر تقسیم‌بندی می‌شوند: دی اکسیژنازها و منواکسیژنازها.

اگر چه اکسیژن در فرآیند تنفس سلولی و تولید انرژی نقش اساسی دارد، ولی می‌تواند بطور بالقوه ایجاد مسمویت نماید.

زیرا اکسیژن در طی واکنش‌های مختلف به پراکسید هیدروژن تبدیل می‌گردد و همچنین به راحتی در نسوج مختلف به ریشه آزاد آنیون سوپراکسید () احیاء می‌شود. آنزیم سوپراکسید دیسموتاز طی واکنش زیر آنیون سوپراکسید را از بین می‌برد:

این آنزیم در تمام نسوج موجودات هوازی وجود دارد و از عوارض بالقوه خطرناک سوپراکسید جلوگیری می‌کند.