محقق : عاطفه پوینده-پزشکی
سيستم آبشار هورموني
پاسخ آبشاري هورمون‌ها با سيگنال‌هاي خارجي يا داخلي شروع مي‌شوند. اين سيگنال‌ها در ابتدا به CNS انتقال مي‌يابند. اين اجزا به ناحيه‌ي خاصي در هيپوتالاموس فرستاده شده و در پاسخ يك هورمون آزادكننده‌ي خاص (مقادير نانوگرم) ترشح مي‌شود. هورمون آزادكننده از طريق سيستم بسته‌ي پورتال به هيپوفيز قدامي منتقل شده و موجب ترشح مقادير ميكروگرمي هورمون‌هاي خاص هيپوفيز قدامي مي‌شود و سپس از طريق گردش خون عمومي مويرگ‌هاي موضعي منفذدار به بافت هدف رسيده و بافت هدف هورمون نهايي را در حد ميكروگرم تا ميلي‌گرم در روز آزاد كرده، كه با اتصال به گيرنده‌اش در بافت هدف، پاسخ ايجاد مي‌شود. ويژگي مهم آبشار هورموني، فيدبك منفي است كه وقتي ميزان زيادي از هورمون نهايي ترشح شد، عمل مي‌كند. در حلقه‌هاي فيدبكي بلند، هورمون نهايي به گيرنده‌اش در سلول هيپوفيز قدامي، هيپوتالاموس و CNS متصل شده و از سنتز يا ترشح هورمون آزادكننده جلوگيري مي‌كند. در حلقه فيدبكي كوتاه، هورمون‌هاي تروفيك هيپوفيز از طريق گيرنده‌هايش بر روي هيپوتالاموس، فيدبك منفي ايجاد مي‌كند. در حلقه‌هاي فيدبكي بسيار كوتاه، هورمون‌هاي آزادكننده هيپوتالاموسي بر روي هيپوتالاموس فيدبك منفي ايجاد كرده (از طريق گردش خون) و از ترشح بيشتر جلوگيري مي‌كند.
