(ibuprofen (eye byoo PROE fen از دسته ی داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی است که با نام های تجاری مختلفی در بازار دارویی موجود است( مثلAdvil, Ibu-Tab, Midol IB, Motrin, Nuprin, Pediacare Fever, Rufen )،ایبوپروفن از طریق کاهش هورمون هایی که باعث التهاب و درد می شوند عمل می کند. ایبوپروفن برای کاهش تب و درمان درد یا التهاب در شرایطی مثل سردرد،دندان درد،کمردرد،آرتریت(التهاب مفصل)،کرامپ های قاعدگی یا جراحت های خفیف استفاده می شود.
اطلاعاتی که باید در مورد ایبوپروفن باید بدانیم
این دارو می تواند خطر حملات قلبی عروقی و مغزی را بالا ببرد،این خطر در استفاده طولانی مدت از این دارو بیشتر است.این دارو نباید قبل یا بعد از جراحی های بای پس قلبی (CABG ) استفاده شود.
در صورت بروز علایم حملات قلبی عروقی مثل دردقفسه سینه،ضعف،کوتاهی تنفس و اختلالات بینایی یا تعادلی پس از مصرف این دارو سریعاً به پزشک مراجعه کنید.این دارو می تواند اثرات جدی بر معده و روده گذاشته و باعث سوراخ شدگی یا خونریزی شود.این شرایط می تواند کشنده باشد یا بدون علامت هشداردهنده ای طی مدت زمانی که ایبوپروفن مصرف می کنید روی دهد.در صورت مشاهده علایم خونریزی معده یا روده از قبیل مدفوع خونی و قیری یا استفراغی که پایه ی قهوه مانند داشته باشد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
نحوه مصرف ایبوپروفن:
نباید این دارو را بیشتر از مدت زمان تجویز شده مصرف کرد،مصرف بیش از حد ایبوپروفن(overdose ) می تواند باعث آسیب معده یا روده شود. حداکثر دوزقابل استفاده ایبوپروفن برای بزرگسالان 800mg در هر بار یا 3200mg در روز است. فقط در دوزهای کم برای کاهش درد،تورم یا تب استفاده می شود. در صورتی که برای پیشگیری از حملات قلبی عروقی یا CVA آسپرین مصرف می کنید از مصرف همزمان آن با ایبوپروفن خودداری کنید زیرا اثرگذاری آسپرین را کم می کند و اگر مجبور به استفاده همزمان این دارو هستید،ایبوپروفن را حداقل 8 ساعت قبل یا 30 دقیقه بعد از آسپرین(بدون پوشش روده ای) مصرف کنید.
ایبوپروفن را در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.
نکته مهم: هنگام مصرف ایبوپروفن از خوردن الکل خودداری کنید! الکل خطر خونریزی و سوراخ شدگی معده را افزایش می دهد.
در صورت مراجعه به پزشک قبل از دریافت ایبوپروفن پزشک خود را از سابقه ی بیماری های قلبی عروقی،اختلالات انعقادی،زخم معده یا خونریزی های دستگاه گوارش،آسم، پولیپ بینی،بیماری کلیوی یا کبدی، بیماری لوپوس،مصرف سیگار با خبر کنید. داشتن یکی از اختلالات مذکور مصرف ایبوپروفن را برای شما ممنوع می کند!
مصرف ایبوپروفن در سه ماهه آخر حاملگی بر جنین اثرات مضری داشته و باعث نقایص مادرزادی می شود،بنابراین نباید طی حاملگی استفاده شود مگر این که تجویز پزشک باشد.
نکات مهم در مورد نحوه مصرف دارو:
فراموش کردن دوز دارویی:
نیازی به جبران نبوده،می توانید بدون توجه به دوز فراموش شده تا فرارسیدن زمان مصرف دوز بعدی صبر کنید.
استفاده بیش از حد دارو:
مصرف بیش از حد ایبوپروفن(overdose ) می تواند باعث آسیب معده یا روده شود علایم آن شامل: تهوع،استفراغ، درد معدی،خواب آلودگی، مدفوع خونی یا قیری، سرفه خونی، تنفس کم عمق،غش یا کما.
نکته قابل توجه: ایبوپروفن می تواند حساسیت پوست نسبت به آفتاب را افزایش دهد بنابراین هنگام استفاده از این قبیل داروها بهتر است از ضدآفتاب (حداقل SPF 15 ) استفاده کنید.
اثرات جانبی ایبوپروفن:
– نشانه های آلرژی خارش ،تنفس مشکل، ورم صورت،لب،زبان یا گلو.
– درد قفسه سینه،ضعف،کوتاهی تنفس،لکنت زبان،مشکلات بینایی یا تعادلی
– مدفوع خونی یا قیری و سیاه
– استفراغ و سرفه خونی
– ورم یا افزایش وزن سریع
– کاهش اشتها،ادرار تیره،مدفوع خاکی، یرقان تهوع و درد معده
– تب،درد گلو و سردرد و راش های پوستی قرمز
– خونریزی سریع،خارش شدید،بی حسی،درد،ضعف عضلانی ،افزایش حساسیت به نور، لرز و لکه های ارغوانی روی پوست و تشنج.
در صورت بروز علایم زیرمصرف ایبوپروفن را متوقف کرده و به پزشک مراحعه کنید:
– ناراحتی گوارش،یبوست،اسهال، سوزش سردل خفیف
– نفخ شکمی و سردرد،اضطراب و گیجی،خارش پوستی یا راش
– لکه در میدان بینایی و صدای زنگ در گوش
تداخلات ایبوپروفن:
– آسپرین و سایر NSAIDs مثل diclofenac (Voltaren), etodolac (Lodine), flurbiprofen (Ansaid), indomethacin (Indocin), ketoprofen (Orudis), ketorolac (Toradol), mefenamic acid (Ponstel), meloxicam (Mobic), nabumetone (Relafen), naproxen (Aleve, Naprosyn), piroxicam (Feldene)
-ACE inhibitor مثل benazepril (Lotensin), captopril (Capoten), fosinopril (Monopril), enalapril (Vasotec), lisinopril (Prinivil, Zestril), moexipril (Univasc), perindopril (Aceon), quinapril (Accupril), ramipril (Altace), or trandolapril (Mavik).
– لیتیوم(Eskalith, Lithobid).
– دیورتیک ها از قبیل فوروسماید(Lasix)
– متوتروکسات (Rheumatrex, Trexall).
– استروئیدها مثل پردنیزون
– وارفارین(Coumadin).
