گرداورنده: محمدعلی آتش پیکر
- خلاصه :
رنين نوعي آنزيم است كه توسط سلول هاي خاصي كه در كليه جاي دارند، توليد شده و به داخل جريان خون آزاد مي شود،اين آنزيم آنژيوتانسين ١ را به نوع ٢ تبديل مي كند. اين آنزيم از مولكول پيش سازي به نام پرورنين ساخته مي شود. با برداشتن هر دو كليه رنين پلاسما به صفر مي رسد ولي پرورنين باقي مي ماند. استروژن و محرك هاي ديگر آنزيم ميكروزومال كبدي سطح سوبستراي رنين را بالا مي برند. رنين در پاتوژنز بيشتر انواع هيپرتانسيون نقش مهمي دارد و همچنين رنين با لخته كردن كازئين شير سبب توليد پنير مي شود.
- معرفي :
رنين يك آنزيم پروتئاز است كه از سلول هاي ژوكستا گلومرول در قشر كليه ترشح مي شود و ژن مولد آن بر روي كروموزوم شماره ١ قرار دارد.
- اثر بيولوژيكي و بيوشيميايي رنين :
رنين آنژيوتانسين ١ را به آنژيوتانسين ٢ تبديل ميكند. آنژيوتانسين نوع ٢ پپتيدي فعال از نظر بيولوژيكي است كه يكي از عوامل اصلي تحريك ترشح آلدوسترون به شمار ميرود و از اين طريق تاثير خود بر حفظ هموئستازي فشار خون كه وظيفه اصلي محور رنين-آنژيوتانسين-آلدوسترون هست را اعمال ميكند و اين هورمون در پاسخ به كاهش سديم جريان خون و يا كاهش حجم خون ترشح مي شود. رنين همچنين در آزاد شدن آلدوسترون نقش مهمي دارد. آلدوسترون در تنظيم آب و سديم خون نقش مهمي دارد. رنين همچنين در پانوژنز بيشتر انواع هيپرتانسيون نقش مهمي دارد و در هموئستاز كاردوواسكولر به عنوان يك فاكتور رشد اهميت پيدا مي كند.
عوارض كاهش و افزايش رنين :
عوامل مختلفي موجب افزايش رنين در گردش خون مي شوند از جمله : كاهش جريان خون كليه ( ايسكمي و هيپوولمي ) كاهش سديم در لوله هاي ديستال كليه و تحريك گيرنده هاي B. افزايش فشار خون و هيپروولمي ميزبان رنين را كاهش مي دهند.
- روش هاي اندازه گيري :
ميزان فعاليت رنين پلاسما با روش راديوايمونواسي اندازه گيري مي شود.
- منابع
- HARPER’S ILLUSTRATED BIOCHEMISTRY EDITION 2009
- TIETZ FUNDAMENTAL OF CLINICAL BIOCHEMISTRY
- WIKIPEDIA.ORG
